Voorval detail
gegevens
Datum ongeval
Tijdstip ongeval
Startmethode
Land vliegstek
Omschrijving letsel
Pijn aan nek en schouders, spieren verrekt. Door lip gebeten.
Omschrijving voorval
Aan de rand van de Himalaya‘s gestart vanaf een berg start op ca. 2500 meter hoogte. Hoogte gewonnen en een aantal haaks op de berg staande ridgen (oriëntatie zuid-noord) overgestoken. Bij het terugvliegen naar Bir te laag uitgekomen om de laatste ruim beboste ridge ook nog over te kunnen steken. Ik vloog toen langs de helling op ca 300 -400 hoogte boven de vallei. Op dat moment besloot ik om geen risico te nemen en te gaan landen in het vrij krappe dal in plaats van te proberen het bos te halen. Daar kon ik kiezen tussen een strook bos/struiken, een droge rivierbedding met grote rotsen of droge rijstvelden die langs de berg omhoog gingen. Mijn hoogte was onvoldoende om over de bebouwing het ruime vlakland te bereiken aan het einde van de vallei. Ik besloot om de rijstvelden / terrassen te nemen voor mijn landing. Aangezien ik voldoende hoogte had, besloot ik om eerst een cirkel te vliegen boven het gekozen landingsterrein om het nog beter te verkennen. Daar zag ik wat bomen, antennes, huisjes en andere obstakels waar een aanvlieg route voor een landing langszij de berg prima doorheen zou kunnen. Ook zag ik in noord-zuid richting elektriciteitskabels op palen. Deze schitterden in de zon en liepen links en rechts van de rijstvelden. De breedte was naar schatting zo’n 150 meter en in de lengte liepen de rijstvelden ca 400 meter lichtjes naar beneden. Er waren op de hoogte van mijn verkenningsvlucht geen elektriciteit palen of lijnen te zien die te zien die dwars de vallei kruisten. Voor mijn aanvliegroute besloot ik vanaf hoogte berg afwaarts af te bouwen (s’n) en bij een goede uitgang hoogte parallel aan - en langs de westelijke elektra lijnen te vliegen. Hierdoor kon ik een haakse bocht naar links maken, om op een rijstterras te landen met een final van ca 100 meter. Bij het af-essen vloog ik een traject om een grote boom heen en stuurde op ca. 5 meter hoogte naar het zuiden om parallel te komen aan de westelijke lijnen. Dat ging prima maar voorbij de boom, en vliegend naar het zuiden, zag ik op een meter of 10/20 voor mij plotseling toch elektriciteit lijnen die west-oost de vallei kruisten. Op dat moment vloog ik licht geremd en stuurde vrij fors naar links om niet tegen de lijnen aan te vliegen. Bij deze wat forse handling trok ik het scherm negatief en kwam vrij snel de laatste meters naar beneden. Hierbij viel ik op mijn zij midden op een droog rijstveld. Bij de val beet ik door mijn lip, raakte mijn hoofd de grond en kregen de nekspieren een forse klap. Door alle harnas protectie (zij-, achter en onder) en integraal helm geen breuken of blauwe plekken. Uit voorzorg een röntgenfoto laten maken van de nekwervels de volgende dag, maar los van spier/aanhechtingen blessures geen schade. Een dag later vloog ik weer. Na paar maanden fysiotherapie is alles genezen. Mijn analyse van het voorval en lessons learned: Stroomkabels zijn sowieso moeilijk waarneembaar vanuit de lucht. Zelfs bij een verkennend rondje waren niet alle kabels in het landingsgebied door mij waargenomen, ondanks dat ik specifiek naar kabels op zoek was. Ik vermoed dat kabels die naar de zon toelopen reflectie geven en door deze schittering waarneembaar zijn. Maar indien kabels zich bevinden tussen de piloot en de zon er geen reflectie is en indien de leidingen niet ondersteund worden door een helder palen patroon, dus moeilijk opvallen. In het algemeen is het natuurlijk beter te voorkomen dat je in een kleine vallei gedwongen wordt te landen en heb ik dus een kwartier eerder de fout gemaakt om toen het nog gemakkelijk kon niet de ruimte op te zoeken. De tweede les is voornamer dan de eerste.